Επίσκεψη στο 2ο Ειδικό Δημοτικό

 

Με τον πιο συγκινητικό τρόπο έκλεισε σήμερα ο πρώτος κύκλος ενασχόλησης με τη διαφορετικότητα και την αναπηρία. 

 

Ξεκινήσαμε τον Νοέμβριο τη συζήτηση μέσω της φιλαναγνωσίας και το υπέροχο βιβλίο: "Η βαλίτσα" (εδώ κι εδώ) να μιλάμε για τη διαφορετικότητα και την κουλτούρα της ευγένειας. 

Παρατηρήσαμε ότι "Η Αργυρώ γελάει" με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που γελάει κάθε παιδί της ηλικίας της. Κάνει τα ίδια πράγματα που κάνουν όλα τα παιδιά της ηλικίας της. Γεμίσαμε πανεύκολα τη λίστα με όσα "μπορεί" και μετά βίας καταφέραμε να διατυπώσουμε 4 πράγματα τα οποία "δεν μπορεί" να κάνει μόνη της. Τελικά, η κινητική της αναπηρία δεν ήταν και πολύ αποτρεπτικός παράγοντας για να μεγαλώνει φυσιολογικά.

Συνεχίσαμε βάζοντας στην καρδιά πατίνια, μέσα από το παιχνίδι, το κυνήγι θησαυρού, την επίλυση γρίφων, τις βιωματικές δραστηριότητες για να αντιληφθούμε ότι η αναπηρία είναι διαφορετική, μάλλον, οπτική της ζωής, όχι απαγόρευση της ζωής! Είδαμε ότι η αναπηρία μπορεί να επηρεάσει τη ζωή ανθρώπων και ζώων και καταλάβαμε πως το πείσμα και η θέληση μπορεί να μας ανταμείψει με χρυσά μετάλλια σε διάφορους τομείς της ζωής μας.

Κι έπειτα ήρθε ένας αποχωρισμός, μια αλλαγή πλαισίου ενός μέλους της ομάδας μας και μας μελαγχόλησε. 

 

Αλλά και πάλι θυμηθήκαμε πώς είναι να βάζουμε στην καρδιά πατίνια και δυο ρουλεμάν και φωνάξαμε Γουτού Γουπατού και πιο δυνατά Γουτού Γουπατού! Μέχρι να γίνει ο κώδικας επικοινωνίας κατανοητός από όλους. 

Κι έπειτα ήρθε εκείνη η επιθυμία να συναντηθούμε και η ακόμα μεγαλύτερη επιθυμία να συμπράξουμε! Η επίσκεψη στο 2ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο της πόλης μας αποτέλεσε μεγάλο κίνητρο για μικρούς και μεγάλους και των δύο Σχολείων! Μια ολόκληρη εβδομάδα οι δράσεις μας είχαν σαφή προσανατολισμό την επίσκεψη αυτή κι όπως φάνηκε σήμερα, το ίδιο ίσχυε και για το άλλο σχολείο. 

Επιλέξαμε να μάθουμε να τραγουδάμε "Το ελεφαντάκι" του Γιώργου Χατζηπιερή και το είπαμε σήμερα καταπληκτικά ακαπέλα. 

Διαβάσαμε "Το μικρό αγόρι και τα 4 αβγά" και προετοιμάσαμε μια ομαδική μεγαλόφωνη ανάγνωση. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ η συνεργασία! "Να τη βοηθήσω να το διαβάσει σωστά;" διατυπώθηκε μπροστά στη δυσκολία. "Να, άκουσέ το: Χελώνα! Χελωνίτσα μου! Γύρισα!"... Κάναμε κάμποσες πρόβες για να βγει η ανάγνωση όσο το δυνατό καλύτερη. 

 

Ετοιμάσαμε με φροντίδα καρτέλες με εικόνες για να μπορούν τα φιλαράκια μας να δουν καλύτερα την ιστορία να ζωντανεύει (άσχετα πως ο χώρος που επιλέξαμε να τους διαβάσουμε δεν επέτρεψε να γίνει κατανοητή η πρόθεσή μας). 

Η πολυαναμενόμενη μέρα έφτασε και όλοι εκφράζαμε την αγωνία και τη χαρά μας για την επικείμενη συνάντηση! Το ίδιο και οι κυρίες που μας συνόδευσαν, η κυρία Χριστίνα, η κυρία Σπυριδούλα και η κυρία Νάσια! 

Η πεζοπορία μέσα στην πόλη έδωσε αφορμή για σκέψεις: "Είναι προσβάσιμα τα πεζοδρόμιά μας στα άτομα με κινητική αναπηρία ή με μειωμένη όραση;", "Η οδική συμπεριφορά πεζών και οδηγών είναι σωστή;", "Οι διαβάσεις είναι κατάλληλες και αρκετές για να κινούμαστε με ασφάλεια;"... 

Στην είσοδο του 2ου Ειδικού μάς περίμενε και μια έκπληξη! Ο περσινός μας δάσκαλος, ο αγαπημένος μας κύριος Γιώργος, ήταν εκεί για να μας συναντήσει και να επισκεφτούμε όλοι παρέα τη συμμαθήτριά μας στο νέο της σχολείο. Του κυρίου Γιώργου του οφείλουμε πολλά! Το σπουδαιότερο; Το δέσιμο της ομάδας τούτης, η αλληλοαποδοχή, η κατανόηση της διαφορετικότητας και η ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση.

Οι φίλοι μας στο Ειδικό μας επεφύλαξαν μια σπουδαία υποδοχή και μια ακόμα πιο σπουδαία φιλοξενία! Ζεστοί, δοτικοί άνθρωποι, με αγάπη, με αφοσίωση στο Παιδί και χαμόγελα πλατιά να το φανερώνουν αυτό! Παιδιά χαρούμενα με εμφανή την αγάπη τους για το σχολειό τους! Και σχολειό δε σημαίνει τοίχοι και θρανία, αλλά άνθρωποι που το ζωντανεύουν! 

 

 

Τραγουδήσαμε μαζί, ζωγραφίσαμε μαζί, φάγαμε μαζί, διαβάσαμε μαζί και ξεναγηθήκαμε σε κάποιους χώρους.

 

Ανταλλάξαμε αγκαλιές και υποσχεθήκαμε να ξαναβρεθούμε, αυτή τη φορά στο δικό μας σχολείο. 

Τελικά, είχε απόλυτο δίκιο η Κατρίνα Τσάνταλη. Όσο και να διαφέρουμε εμείς οι άνθρωποι εξωτερικά, κατά βάθος, είμαστε όλοι ίδιοι! Σαν τα αβγουλάκια... Ασπράδι και κρόκος! 

Συνάδελφοι εμπλεκόμενοι... ευγνώμων για το σημερινό! Πραγματικά ευγνώμων! 

Μαριλία