Ώρες πριν την Πρωτοχρονιά

Ωραίες που είναι οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς! Στολίδια, φωτάκια, δώρα, κάλαντα… οικογενειακές μέρες. Τα παιδιά τις χαίρονται  πάντα περισσότερο. Περιμένουν τον Άγιο που φέρνει τα δώρα, τον Αϊ-Βασίλη.

Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει Άγιος Βασίλης

Η απάντηση της έγκριτης εφημερίδας The Sun στην ερώτηση ενός οκτάχρονου κοριτσιού για το αν υπάρχει Άγιος Βασίλης. 

Διαβάστε το άρθρο της Ελένης Μπετεινάκη εδώ: https://www.cretalive.gr/history/nai-birtzinia-yparchei-agios-basilhs-1155025?fbclid=IwAR1oVbqaZh88b-In66Q2mfgIh-Hi_ehrDhyaoJvc7sWTX_J23mEUV4M8AyA

Με το καλό ο νέος χρόνος! Ευγενικός, καλόκαρδος, γενναιόδωρος, ανοιχτόμυαλος και τρυφερός να 'ναι για τον καθένα ξεχωριστά! 

Έτσι

Μισά μισά

Καλά Χριστούγεννα!

Και να διαβάσετε λίγο... Μαθηματικά κυρίως! :P

Υπάρχει

Μαχαίρι

Στην καρδιά βάλε πατίνια

Αυτός είναι ο Τζιμ και ποζάρει με τον Αντώνη Τσαπατάκη. Κι οι δυο τους με τα χαμόγελα ως τ' αφτιά. Δεν είναι υπέροχοι;

Έρχονται!

Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Τρέχοντας. Το πάμε για μετωπική δηλαδή. Και για να μη μας σοκάρει η σύγκρουση, είπα να ανοίξω διάπλατα μάτια και να το δω ξεκάθαρα: Χριστούγεννα! Και, τι "περίεργο"; Εκείνα που είχαν μέρες τώρα διάπλατα μάτια, άνοιξαν διάπλατα και τις καρδιές! 

"Δε θέλουμε τόσες μέρες διακοπές!" 

"Δε θέλουμε να κλείσει το σχολείο!" 

"Βλέπουμε τους φίλους μας, τη δασκάλα μας, παίζουμε, έχουμε ωραίο πρόγραμμα στο σχολείο!" είπαν.

Καλημέρα σας

 

 Επίθετα

Είναι οι λέξεις που μας λένε τι λογής είναι τα ουσιαστικά.Τα επίθετα προσαρμόζονται στο γένος (αρσενικό, θηλυκό ή ουδέτερο) του ουσιαστικού, στον αριθμό (ενικό ή πληθυντικό) και στην πτώση του (Ονομαστική, Γενική, Αιτιατική ή Κλητική). Θυμηθείτε τα σημερινά παραδείγματα από την περιγραφή ατόμου, συγκεκριμένα του Θανασάκη. Σημειώστε ότι η λέξη "νυσταγμένος" είναι μετοχή κι όχι επίθετο, αλλά εδώ... μας βοηθάει στην περιγραφή του Θανασάκη κι αυτή.

Προαιρετική άσκηση: Να κλίνετε προφορικά τα επίθετα: "ο δυνατός" και "ο γελαστός" και τα ουσιαστικά "ο δικαστής" και "ο φορτιστής".

Το σκυλί του

Η Ξανθούλα

Την είδα την ξανθούλα,
την είδα `ψες αργά
που εμπήκε στη βαρκούλα
να πάει στην ξενιτιά.

Εφούσκωνε τ’ αέρι
λευκότατα πανιά
ωσάν το περιστέρι
που απλώνει τα φτερά.

Εστέκονταν οι φίλοι
με λύπη με χαρά
κι αυτή με το μαντίλι
τους αποχαιρετά.

Και το χαιρετισμό της
εστάθηκα να ειδώ,
ως που η πολλή μακρότης
μου το `κρυψε κι αυτό.

Σ’ ολίγο, σ’ ολιγάκι
δεν ήξερα να πω
αν έβλεπα πανάκι
ή του πελάγου αφρό.

Και αφού πανί, μαντίλι
εχάθη στο νερό
εδάκρυσαν οι φίλοι
εδάκρυσα κι εγώ.

Δεν κλαίγω για τη βαρκούλα
δεν κλαίγω τα πανιά
μόν’ κλαίγω την Ξανθούλα
που πάει στην ξενιτιά.

Δεν κλαίγω τη βαρκούλα
με τα λευκά πανιά
μόν’ κλαίγω την Ξανθούλα
με τα ξανθά μαλλιά.

Αχτύπητο δίδυμο

Η μαμά δε θέλει να μου πάρει ζωάκι

Του Πέτρου Χατζόπουλου, από τις εκδόσεις Πατάκη

Ανίχνευση αντιλήψεων και στερεοτύπων πριν την ανάγνωση του βιβλίου: "Γιατί η μαμά δε θέλει να του πάρει ζωάκι άραγε;"

Συνεχίζεται... ;)

Αν όλα τα παιδιά της Γης

Του Γιάννη Ρίτσου, σε μουσική Λουκιανού Κηλαηδόνη

Αν όλα τα παιδιά της γης
πιάναν γερά τα χέρια,
κορίτσια αγόρια στη σειρά
και στήνανε χορό,
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.

Αν όλα τα παιδιά της γης
φωνάζαν τους μεγάλους
κι αφήναν τα γραφεία τους
και μπαίναν στο χορό
ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και δυο φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.

Θα `ρχόνταν τότε τα πουλιά
θα `ρχόνταν τα λουλούδια
θα `ρχότανε κι η άνοιξη
να μπει μες στο χορό
κι ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και τρεις φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ!

Η Αργυρώ γελάει

Ο Μπίσκο επιλέγει τι θέλει να διαβάσουμε