"Παιδιά, τι 'ναι αυτό εδώ;" είπε σήμερα στα Δευτερόνια η Φουντοπούλου.
"Πάνω γράφει ΣΧΟΛΕΙΟ..."
"Λεωφορείο είναι;"
"Μπα, σχολείο είναι. Αλλά, να σας πω κάτι; Εντάξει, δε μου αρέσει το σχολείο. Το παραδέχομαι.", είπε λιγάκι απογοητευμένη και λιγάκι θυμωμένη.
"ΓΙΑΤΙ;;;;;;;;;;", αναρωτήθηκαν με μια φωνή όλα.
"Δε μου αρέσει. Αλλά μπορώ να κάνω κάτι να το αλλάξω!", επέμεινε. "Μπορώ να το πάρω στα χέρια μου... να το ταρακουνήσω... και να το αναποδογυρίσω..."
"ΩΩΩΩ!!!! Έγινε χαμός!!!! Γιατί το 'κανες αυτό;;;;;;;;;", τη μάλωσαν.
"Δε μου αρέσει το σχολείο. Και θα ήθελα να το αλλάξω. Αλλά, έχετε δίκιο, έγινε χαμός. Μπορείτε να με βοηθήσετε να βάλω σε τάξη τον χαμό;"
Και τη βοήθησαν.
Διάβασαν τους γρίφους και ταξινόμησαν τις εικόνες που σκόρπισε στο πάτωμα από τα νεύρα της.
Μετά την αποκατάσταση του... χαμού και τη συζήτηση για το τι βρίσκεται μέσα στο σχολικό κτίριο, στην αυλή και στους βοηθητικούς χώρους του, αλλά και στο ευρύτερο περιβάλλον του, μπήκαμε στην τάξη. Κι εκεί έγινε η... ταρακουνιστική ερώτηση:
"Κυρία, εσένα γιατί δε σου αρέσει το σχολείο;"
"Χμ... Μπορώ να σου απαντήσω μ' ένα παραμύθι. Τι λες; Το διαβάζουμε;"
"Ναι!" απάντησαν τα Δευτερόνια και έτσι το Ταρακουνημένο κατέβηκε από το ράφι το ψηλό.
Από τη συζήτηση κατάλαβα ότι έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε φέτος και χρειαζόμαστε πολλή δύναμη για να καταφέρουμε να ταρακουνήσουμε το σχολείο ενσυνείδητα.
Σήμερα όμως ξεκινήσαμε με microδονήσεις! Ακολουθώντας την ιδέα του Δημήτρη Γραμμένου, Κύριου Ερευνητή του ΙΤΕ, σκεφτήκαμε ένα από τα 1000 microπράγματα που μπορεί να αλλάξουν το σχολείο τώρα! Χωρίς έξοδα, πολύ κόπο, άδειες και εγκρίσεις. Εύκολα, δυνατά, δημιουργικά!
Έτσι τα Δευτερόνια κατέγραψαν στη σχετική φόρμα συλλογής των 1000 microπραγμάτων ότι θα μπορούσε να γίνει το σχολείο καλύτερο άμεσα αν το χρωματίζαμε με πολλά ζωηρά χρώματα. -Δεν έχουν άδικο...
Στη συνέχεια, ολοκληρώσαμε το δίωρο... ταρακουνήματος με ζωγραφική απόδοση ενός όμορφου σχολείου. Οι ζωγραφιές θα αναρτηθούν και στο padlet της τάξης μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου