Κοντεύουν 12 ώρες από εκείνη τη μαγική στιγμή και ακόμα το σκέφτομαι τόσο συγκινημένη και τόσο χαρούμενη, που, δε γίνεται να το αγνοήσω, θα το καταγράψω όχι μόνο για να το μοιραστώ μαζί σας, αλλά και για να επιστρέφω στην ανάρτηση όποτε νιώθω το γκρι της καθημερινότητας να πυκνώνει και να περιορίζει το φως.
Την ώρα των Μαθηματικών σήμερα Παρασκευή, ανήμερα των Ταξιαρχών, ήθελα να κάνω μια επανάληψη στη συμμετρία και επικαλέστηκα για αφόρμηση ένα σκίτσο του Αρκά με τον Αποστόλη. Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ. Στη συνέχεια, ζήτησα από τους μαθητές μου να φτιάξουν με τη χρήση της συμμετρίας μία καρδούλα από χαρτί. Αφού το κατάφεραν και διορθώσαμε κάνα δυο λάθη (δεν έκοψαν στον άξονα συμμετρίας που δίπλωσαν και... έσπασαν οι καρδιές τους :) ), τους ζήτησα να γράψουν μέσα ό,τι ήθελαν και να χρωματίσουν όπως ήθελαν. Φυσικά δεν περίμενα αυτό που θα ακολουθούσε.
"Κυρία, εγώ θα γράψω ένα ποίημα", μου είπε και απάντησα: "Πολύ ωραία!", χωρίς να δώσω μεγαλύτερη σημασία. Λίγο αργότερα ήρθε με το γνωστό φωτεινό μουτράκι και μου ανακοίνωσε ότι ολοκλήρωσε το ποίημά του και ότι μάλιστα έχει βάλει και τίτλο. Πήρα την καρδούλα του στα χέρια μου και τη διάβασα. Και ναι, η προηγούμενη πρόταση μπορεί να διαβαστεί και κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Η σταγόνα
Μια μέρα βροχερή
μία σταγόνα
που κάθε μέρα ήθελε να πέφτει στη γη
καθώς το σκεφτόταν
μια άλλη σταγόνα
έπεσε στο μέρος της και τη χτύπησε
κι έπειτα έγινε μια καρδιά
και τώρα έπεφτε στους ερωτευμένους.
 |
| Η σταγόνα |
Μια μέρα βροχερή
μία σταγόνα
που κάθε μέρα ήθελε να πέφτει στη γη
καθώς το σκεφτόταν
μια άλλη σταγόνα
έπεσε στο μέρος της και τη χτύπησε
κι έπειτα έγινε μια καρδιά
και τώρα έπεφτε στους ερωτευμένους.
Με την άδειά του η ηχογράφηση, με την άδεια της μητέρας του η κοινοποίηση.
Πραγματικά ευγνώμων για τη συνεργασία μ' αυτό το πλάσμα! Πραγματικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου