"Δύο ώρες Ευέλικτη;;;;; Δεν το περίμενα!!!", άκουσα το πρωί. Εγώ πάλι το περίμενα πώς και πώς (για να θυμηθούμε και αυτά που λέγαμε το πρωί για το "πώς" και το "πως")!
Την προτελευταία ώρα, λοιπόν, είχε το πρόγραμμα σήμερα παραμύθι. Και πού (άντε πάλι το "πού" και το "που") αλλού καλύτερα να διαβαστεί ένα παραμύθι, παρά στα πόδια του Πίτερ Παν. Για σήμερα "Η ζωγραφιά που ταξιδεύει", της Ελένης Γκίκα, σε εικονογράφηση της Έφης Λαδά. Θα το βρείτε να κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντης.
"Πολύ προσεγμένο είναι! Και το κείμενο προσεγμένο και η εικόνα!", άκουσα. Ναι. Τέτοια "προσεγμένα" θα προσπαθήσω να φέρνω για να μας μιλούν και να μας ταξιδεύουν.
"Πέρασα πριν... τι ωραία που τα 'λεγες! Και τι ωραία που τα είχες όλα κάτω και άκουγαν! Πολύ όμορφα!". Μακάρι. Ευελπιστώ μόνο να εξοικειωθούν και να ακούν. Να νιώθουν.
Μετά το τέλος της ανάγνωσης ακολούθησε εικαστική απόδοση "του δικού τους αύριο". "Δηλαδή τι να ζωγραφίσω;;;" Ε... κάτι εμπνευσμένο από το βιβλίο.
Εμπνευσμένα και ενδιαφέροντα έργα. Η φωτογράφησή τους τη Δευτέρα, όταν αναρτηθούν στους τοίχους της τάξης μας.
Η τσάντα έμεινε στο σχολείο. Μην ξεχαστείτε: να κουβεντιάσετε πολύ, να πάτε βόλτα, να παίξετε και... να διαβάσετε κάνα εξωσχολικό βιβλίο οικογενειακά!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου